تلنگر/نحوه استغفار را از آیت الله العظمی بهجت بیاموزیم
پشیمانی از گناه ها و کوتاهی ها اولین گام برای توبه به درگاه خداوند متعال است. کسی که هنوز از گناه خود غافل است یا آنکه از بدی های خود احساس ناراحتی نمی کند، چگونه می تواند به سوی خدا برگردد و از او طلب بخشش کند.
به گزارش کارگر آنلاین به نقل از خبرگزاری«حوزه»، هفته نامه «افق حوزه» در ویژه نامه ای به مناسبت نهمین سالگرد ارتحال آیت الله العظمی محمدتقی بهجت به انتشار سیره اخلاقی، علمی، عملی و سلوکی این سالک الی الله پرداخته که در شماره های گوناگون تقدیم حضور شما علاقمندان می گردد.
حضرت آیت الله بهجت در پاسخ به این سؤال که آیا برای استغفار همان گفتن «استغفرالله» کافی است، می فرمود: «استغفار، از توبه است، هرچه مفید این مطلب باشد، ظاهراً [کافی است]؛ همان عزم. «کفی بِالنَّدَمِ توبةً». [اگر] راستی راستی نادم باشد، به حسب ظاهر، تائب است. اظهارش به استغفار است و به اتوب الی الله».
پشیمانی از گناه ها و کوتاهی ها اولین گام برای توبه به درگاه خداوند متعال است. کسی که هنوز از گناه خود غافل است یا آن که از بدی های خود احساس ناراحتی نمی کند، چگونه می تواند به سوی خدا برگردد و از او طلب بخشش کند. توبه پس از ندامت و پشیمانی تحقق می یابد، ولی پس از تحقق توبه، پایداری در آن نیز بسیار مهم است؛ چنانکه از امام صادق(علیه السلام) درباره معنای توبه نصوح چنین آمده: «هو الذَّنبُ الّذی لا یَعودُ فیه أبداً؛ توبه نصوح، گناهی است که هرگز به آن برنمی گردد».
استغفار هم به معنای طلب بخشش است و از حالت توبه ناشی می شود و چنانکه آیت الله بهجت قدس سره می فرمود، اظهار توبه به استغفار و به «اتوبُ الی الله» گفتن است.
